همهی ما گرگهای وال استریت هستیم! «ت» مثلِ تبلت!
به گزارش خبرنگار ایلنا، همهی ما تبدیل به «گرگهای وال استریت» شدهایم! این جمله شاید چکیدهی جهان نئولیبرالی باشد؛ جهانی که هیچ کدام از عرصههای آن، در مقابل کالاییسازی و پولیسازی واکسینه نشده است و ایمنی ندارد!
براساس آمارهای رسمی، بین ۱۴ تا ۱۷ درصد مدارس کشور، خصوصی و پولی هستند؛ دانشآموزان این مدارس که عموماً متعلق به دهکهای بالای درآمدی هستند، از کرونا آسیب چندانی ندیدند؛ این دانشآموزان از ابزارهای باکیفیت آموزش مجازی بهرهمند بودند و همچنین توانستند با استفاده از ابزارهای کمک آموزشی، خلاءهای کلاسهای حضوری را به خوبی پر کنند. اما فرزندان طبقات فرودست، نه از گوشی هوشمند و تبلت برخوردار بودند و نه امکان استفاده از ابزارهای کمک آموزشی را داشتند.
خصوصیسازی آموزش نیز مانند خصوصیسازی صنایع، اشکال و جلوههای متعددی داشته است؛ بخشی از مدارس کلاً به بخش خصوصی واگذار شدهاند اما در برخی دیگر از مدارس، نیروی کار به پیمانکاران یا همان دلالان نیروی انسانی واگذار شده است؛ بدترین جلوهی خصوصیسازی، همین باز شدنِ پای پیمانکاران به امر تعلیم و تربیت است؛ امری که در نظام عقیدتی و عرفی ایران، مقدس انگاشته میشود و حرمت خاص دارد. حالا اما پیمانکاران همه جا هستند؛ از صنایع گرفته تا مدارس و همه جا نیروی انسانی را به گروگان گرفتهاند.
بیست و پنجم فروردین، ابراهیم رضایی با بیان اینکه مخالف خصوصیسازی در آموزش و پرورش و نیز حوزه سلامت هستیم، تاکید کرد: پیمانکار آوردن در دستگاه مهمی چون آموزش و پرورش صحیح نیست و باید نیروهای این حوزه امنیت شغلی داشته باشند تا با آرامش خاطر بیشتری به کار خود ادامه دهند.