قابی بهیادماندنی از قطر ۲۰۲۲ یادداشتی به قلم حسین ساسانی جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ قطر با تمام شادیها، غصهها و درسهای ماندگارش به پایان رسید. من هم به عنوان یک «تماشاکننده مشاهدهگر» این رویداد بزرگ جهانی را دنبال کردم.
حتما کنجکاوید بدانید که این کدام صحنه است که اینقدر مرا تحت تأثیر خود قرار داده و مجموعهای از حسرتها، غمها، افسوسها، تلخکامیها و درعینحال یادگیری عمیق را در وجود من به جا گذاشته است.
تصــویر اینگونه است؛ کیلیان امباپه لوتان رنگینپوست و بازیکن تیم ملی فوتبال فرانسه و فوقستاره جهان، در بازی فینال با وجود بهثمررساندن سه گل بهتنهایی و دریافت کفش طلای جام جهانی، تیمش نتیجه را به تیم ملی آرژانتین واگذار کرده و او روی زمین نشسته و زانوی غم بغل گرفته است. رئیسجمهور، امانوئل مکرون که خود سیاستمداری صاحبنام است و کشوری چون فرانسه را رهبری میکند، به نزد امباپه میآید و وی را دلداری میدهد.
آنچه میتوان از این صحنه آموخت، این است که ما بهعنوان بشر صرفنظر از رنگ پوست، نژاد، جنسیت، مذهب، مقام و طبقه اجتماعی یا قومیت باید بیش از هر زمان دیگری فروتن، مقید به اصول انسانی، مسئولیتپذیری همدلانه و پاسخگو در قبال دیگرانی که ما را بهعنوان کارگزار انتخاب کردهاند، باشیم.