سرزمین خودمختار گرینلند دولت و پارلمان خود را دارد، اما برای سیاستهای دفاعی، خارجی و پولی به دانمارک وابسته است.بر اساس دادههای سازمان زمینشناسی آمریکا، جزیره بزرگ و کمجمعیت گرینلند دارای بزرگترین ذخایر توسعه نیافته فلزات خاکی کمیاب در جهان است. این مواد در سراسر جهان در ساخت محصولات مختلفی از جمله تلفنهای هوشمند، توربینهای بادی، ریزتراشهها، باتری خودروهای برقی و نسز سامانههای تسلیحاتی مورد استفاده قرار میگیرند.
دونالد ترامپ، رئیس جمهوری پیشین آمریکا به خدف گسترش قلمرو کشورش، موضوع خرید گرینلند را با دانمارک مطرح کرد. این پیشنهاد در کپنهاگ جنجال بر پا کرد و مقامات دانمارکی آن را رد کردند. در حالی که قدرتهای بزرگ از جمله چین و روسیه برای حضور هر چه بیشتر خود در دایره قطب شمال در حال رقابت با یکدیگر هستند، توجه قدرتهای جهانی به گرینلند نیز زیاد شده است.
گرینلند نزدیک به ۵۷ هزار نفر جمعیت دارد که حدود ۱۹ هزار نفر آن در مرکز این منطقه یعنی شهر «نوک» زندگی میکنند. دانمارک در سال ۱۹۵۳ رسما به استعمار گرینلند پایان داد. گرینلند همچنان بخشی از پادشاهی دانمارک بهشمار میآید، اما از سال ۱۹۷۹ به خودگردانی رسیده و از سال ۲۰۰۸ خودمختاری بیشتری به دست آورده است.