ادبیات زاده تاریخ است؛ فرزند ناخلف آن. در هر داستانی می‌توان به شکلی تاریخ را نیز بازیافت. در جهان غرب تا پایان قرن نوزدهم ادبیات هنوز به عنوان رشته‌ای مستقل در دانشگاه‌ها رسمیت نداشت و در واقع بخشی از فلسفه و تاریخ محسوب می‌شد. خوانندگان نیز داستان می‌خواندند تا از اطلاعات تاریخی نهفته در آن و همچنین از سرگذشت جامعه بشری اطلاع حاصل کنند.
با این‌همه ادبیات و تاریخ را پیوندی‌ست ژرف که بنیان در اشتراکات این دو رشته دارد. تاریخ در دنیای معاصر به مثابه رویدادهای گذشته و یا پژوهش در رویدادهای گذشته به کار برده می‌شود. ادبیات با دستمایه قرار دادن همین رویدادهاست که آفریده می‌شود. گذشته از آن، تاریخ و ادبیات را کاربردی مشترک از زبان و نظام زبانی‌ست. ادبیات از این منظر می‌تواند به دیگر علوم نیز نزدیک شود.
نویسنده بی‌آن‌که در کشف‌های دختر دخالتی بکند، می‌کوشد راه‌های دست یافتن بر واقعیت را یک‌به‌یک بر وی آشکار گرداند. در این واکاوی‌هاست که واقعیت‌ها را با خیال‌می آمیزد تا سرانجام کار آفرینش رویدادی تاریخی در تن داستانی به انجام برسد و برای دختر، از پس نوری که بر این پرونده هم‌چنان نامختوم می‌تابد، سیمای پدر در پس تروری‌دولتی‌خود را نشان می‌دهد. در میان همین واقعیت‌هاست که درمی‌یابیم جمهوری اسلامی ترورهای گسترده‌ای را در داخل و خارج از کشور تدارک دیده است.
نویسنده نه مقاله سیاسی نوشته و نه به نقد و تحلیل عملکردهای رژیم روی آورده و نه گزارشگر رویدادها بوده است. او اما از تمامی این ابزار به خوبی استفاده کرده تا داستانی بیافریند توصیف‌گر موقعیتی که شخصیت‌های داستان در آن گرفتار آمده‌‌اند. و این بزرگ‌ترین موفقیت نویسنده است.
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »
منبع: VOA Farsi صدای آمریکا - 🏆 17. / 51 ادامه مطلب »
منبع: dw_persian - 🏆 7. / 63 ادامه مطلب »
منبع: RadioFarda_ - 🏆 13. / 51 ادامه مطلب »
منبع: euronews_pe - 🏆 8. / 59 ادامه مطلب »