«این اپرا در زمان اولین اجرایش جلوههای ویژهای داشت و از هر تمهید بصری که در تئاتر سدهٔ ۱۹ موجود بود استفاده کرد، پس میخواستیم اینها را روی صحنه معاصر بازآفرینی کنیم.» #Musica
اثری است پرزرق و برق که حرص و ولع جامعهٔ کنونی را برای جوانی دائمی نشان میدهد.
توبیاس کراتز کارگردان هنری این اثر تفاوت فاوست داستان گوته و فاوست در این اُپرا را چنین بیان میکند: «موضوع جوان شدن دوباره و برگرداندن زمان، موضوعی همگانی است که احتمالا از دوران باستان در کار بوده . فاوست گوته به دنبال دانش است، میخواهد بداند جوهر جهان چیست، و این روح جستجوگری را دارد. اما فاوست فرانسوی زمینیتر است و فقط جوانی میخواهد.»
بنجامین برنهایم، خوانندهٔ تنور و بازیگر نقش فاوست، این اُپرا را در نظر بیرونی سفری در دنیای پاریس آن روزگار میداند. او دربارهٔ این کاراکتر میگوید: «فاوست یک جوان قلّابی است چون تجربهٔ زندگی قبلی را هم دارد و قطعا آن را به یاد میآورد. در پیرمردی که در ابتدای نمایش میبینیم قطعا نیاز به دوستداشته شدن موج میزند، نیاز به پذیرفته شدن و نثار خود.»
بنجامین برنهایم دربارهٔ اجرا در برابر دوربینها و با کمک میکروفون از نوعی اپرای سینمایی میگوید: «ما امروز امکاناتی داریم که ۲۰ سال پیش نداشتیم؛ یعنی پروژکتور، میکروفون و دوربین زنده و غیره. واقعا میتوانیم اُپرا را روی پردهٔ بزرگ ببریم، و نوعی اُپرای سینماوار داشته باشیم.»