افغانستان محصور در خشکی؛ دهلیزهای هوایی راهحل رشد صادرات است؟
پرداخت حدود ۸۰ درصد هزینه انتقال کالا از سوی دولت و انتقال محصولات افغانستان به بازارهای جهان در وقت کم، خیلی از تاجران را تشویق کرده تا از طریق دهلیزهای هوایی صادرات بیشتر داشته باشند.
شمار دیگر از تاجران از عدم صدور ویزا تجارتی برای آنها شکایت دارند. آنها میگویند کالای صادراتیشان را به دلالان و کمیشن کاران میفروشند و هیچ ارتباطی با خریداران اصلی ندارند. میرویس حاجی زاده، تاجر میوه تازه میگوید "برای ما ویزا بدهند که ما خودمان برویم از مال مان سرپرستی کنیم و با تاجران از نزدیک صحبت کنیم، همین حالا به اروپا صادرات داریم اما من آن مردم را ندیده ام".
مقامها میگویند دهلیزهای هوایی، زمینه انتقال کالای که از لحاظ مصرف زمانی، محدودیت دارد را بهتر از شیوهها و ابزارهای دیگر فراهم میسازد و از فاسد شدن محصولات با تاریخ مصرف معین، مثل میوهجات تازه، برخی از گیاهان طبی جلوگیری میکند. دسترسی مستقیم به بازارهای جهانی از مزیتهای دیگر دهلیز هوایی خوانده می شود. مقامات حکومت افغانستان میگویند با توجه به وضعیت امنیتی کشور، دهلیزهای هوایی مسیر مطمینتر برای انتقال اموال صادراتی است و میتواند باعث پیشگیری قابل ملاحظه از ضررهای حوادث احتمالی امنیتی در این مورد شود.کارشناسان اقتصادی دهلیزهای هوایی را یک راهکار "موقت و ناپایدار" میخوانند و میگویند در چند سال اخیر تاثیر چندانی در رشد و توسعه صادرات افغانستان نداشته است.